ERDAL AKALIN

 e.akalin016@hotmail.com
 14 Aralık 2015, 10:39
   

BM İklim Değişikliği Taraftarları Konferansı Fransa’da, Paris’te yapıldı.  Avaaz Grubu liderliğinde sekiz yıldır ülke liderlerine yapılan çağrılar nihayet bu toplantı ile gerçekleşmiş oldu.   Ki, Papa’nın bu toplantı için yapmış olduğu davetin etkili olduğunu söylememek eksik kalır.
Yaklaşık 195 ülke, üst düzey yöneticileri ile toplantıda temsil edildiler.  Gelişmiş ülkeleri başkanları, cumhurbaşkanları ve bakanları bizzat temsil ederken, özellikle Afrika kökenli yoksul ülkeleri Angola başkanlığındaki koalisyon temsil etti.
Toplantıya Fransa Dışişleri Bakanı Laurent Fabius ev sahipliği yaptı.  John Kerry, Ban Ki Moon ve Arnold Schwarzenegger gibi tanınmış önderlerin katılımı ile konferansın katılım standardı yükselmiş olmuştu. 
Konuklar toplantı mekânına yeşil halı serilerek simgesel bir jestle karşılandılar.
Konferans, “COP21” şekilde kodlanmış bir toplantı adı ile toplanmıştı.
Amaç henüz başlangıçta ortaya konmuş ve 2050 yılına kadar küresel ısı artışının azami  ‘2 derece C’ olarak noktalanması düşünülmüştü.  İklim değişikliğinden en fazla etkileneceği anlaşılan Afganistan, Vietnam ve Vanuatu gibi ülkeler, azami ısı artışının 2 dereceden 1.5 dereceye düşürülen sınırda sabitlenmesi için çaba gösterdiler.  Ki, bu amaca yönelik 42 sayfa tutan bir anlaşma taslağı da hazırlanmıştı.
Bu anlaşma taslağına göre; 2050 yılında fosil yakıt kullanımı sıfırlanacaktı.  Böylece sera gazının artışı kontrol edilebilir noktaya çekilmiş olacaktı.  Ancak; Çin, Hindistan, Brezilya ve Güney Afrika bu maddeye itiraz ettiler.  Bu ülkeler ikna edilemez ise anlaşmanın imzalanma oranı % 100 olamayacaktır.  AB, A.B.D., Latin Amerika, Asya ve Afrika ülkelerinin ağırlıklı çoğunluğu ise bu anlaşmanın taraftarı olarak görülmektedir. 
Anlaşma taslağının önemli bir diğer maddesi ise % 100 temiz enerji kaynaklarına yönelmiş olmayı içermektedir.  Bu amaçla gelişmiş ülkeler gelişmekte olan yoksul ülkelere dönüşüm amacı ile kaynak yaratmayı taahhüt etmişlerdir.  Bu miktar şimdilik (yani kâğıt üstünde) 100 milyar dolar olarak görülmektedir.
Hindistan kömüre dayalı enerji üretimine bağlı kalacağını söylemektedir.  Buna karşı Brezilya temiz enerjiye dönüşüm için umut verici görünmektedir.  Çin ise yenilenebilir enerji için çaba göstermekte ve hatta bu konunun lideri olmaya çalışmaktadır.
Bu anlaşma imzalanırsa, Kyoto Protokolü olarak bilinen eski anlaşmanın hükmü kalmayacak ve Paris Protokolü geçerli sayılacaktır.
Türkiye’nin konumu eleştirilere neden olmuştur.  Kyoto Protokolü içeriğinde gelişmiş ülke sayılarak daha çok yaptırım beklenen ülkemiz, bu anlaşmanın zorunluluklarından kısmen sıyrılmak için kendisinin gelişmiş değil, gelişmekte olan ülke statüsüne alınmasını talep etmektedir.
Keza, Türkiye’nin enerji üretiminde yüksek oranda kömüre dayalı teknoloji kullanmakta oluşu konferans katılımcılarınca eleştiri konusu olmuştur.  Hatta bu sorunu nedeni ile toplantının kara mizahlı ödülü olan ‘Günün Fosil Ödülü’ plâketi ülkemize verilmiştir.
Ülkemiz medyası, Paris toplantısına katılacak olan Putin ile Tayyip Erdoğan görüşmesine kilitlenmiş olduğundan, maalesef yayınlarında iklim konulu haberler ikinci plana düşmüştü.  Hem bu konuya ‘Fransız’ kalmıştık ve hem de zaten bu ikili görüşme gerçekleşememişti.
Bu toplantının sonunda da AK-ŞAKA için bir kıssadan hisse bölümü çıkmıştır;
“En büyük tehlike;
-          Akıllı insanların duygusuzluğu;
-          Etkili insanların akılsızlığı;
-          Duyarlı insanların ise etkisiz oluşu, şeklinde ortaya çıkar. 
Sonunda da en tehlikeli insanın, büyük yere gelmiş küçük insan olmasında düğümlenir.”
                                                                                                                            (Konfüçyüs)