ASLAN DOSTUNU GÖRÜNCE...

Gene bir gün, işte o ünlü imparator Sezar’ın da izleyici olarak bulunduğu Büyük Arena’da; kapatıldıkları dehlizin kapısını açıp yırtıcı aslanları, sözkonusu o suçluların üzerine salıverdiler!.. Dışarı fırlayan azgın aslanların en iriyarı olanı, bir anda bütün izleyenlerin ilgi odağı oluverdi: Kalın bacakları, ışıl ışıl parlayan gözleri vardı. Durduğu yerde duramayan aslan; korkudan tirtir titreyen ve büzüşüp birbirlerine sarılmış suçlular arasındaki Androklus adlı bir köleyi görür görmez, birden durgunlaşıverdi. Ve onu birsüre bakışlarıyla süzdükten sonra, kuyruğunu hafiften sallaya sallaya, Androklus’un üzerine doğru yürümeye başladı. Yanına varınca da kölenin kollarını, bacaklarını başıyla sürtünerekten okşadı; ellerini ağır ağır yaladı...

Bir arena

Bir süre sonra da Androklus ile aslan; kırk yıllık iki candan dost gibi birbirleriyle tatlı tatlı oynaşmaya başladılar... Bu sahneyi izleyen binlerce insan, gördükleri karşısında donakaldılar. İmparator Sezar da büyük bir şaşkınlık içindeydi...

İMPARATOR, KÖLEYİ DİNLEDİ..

İmparator Sezar, Androklus adlı köleyi huzuruna getirtti hemen. Zavallı kölenin de zaten aradığı buydu... Hiç çekinmeden hem kendisiyle, hem de aslanla ilgili bütün serüvenini, imparatora anlattı.

Sezar‘la ilgili görseller

Gerçekten de Androklus; Roma İmparatorluğu’nun sömürgesi olan Afrika’daki bir ülkenin yöneticisi olan o acımasız, zorba valinin bir kölesiydi. Bu vali; bütün Afrika’yı mallanıp sömürdüğü yetmiyormuş gibi, buyruğu altındaki Afrikalılara, her türlü insanlıkdışı işkenceyi uygulamaktan da geri kalmıyordu!.. Kim olursa olsun, kaşını kaldıranın kellesini uçurtuyordu! Tabii ki bunları imparator Sezar bilmiyor, diye düşünüyordu köle Androklus. Bir köle olarak bu zorba valiyle başa çıkamayacağı için, yapabileceği tek şey vardı: Roma’daki imparator Sezar’a ulaşıp valinin zorbalıklarını ona anlatmak!.. İşte bu yüzden, ölümü göze alarak, çöl bayır demeden yollara düşmüştü Androklus.

Ne var ki valinin askerleri de her yerde onu aramaya başlamışlardı!..

Çöllerde çoğu kez aç susuz, can derdiyle cebelleştiği bir sırada köle Androklus; ilk gördüğü mağaramsı bir kuytuya atmıştı kendini. Ne var ki azılı ve heybetli bir aslan da onunla aynı anda içeri dalmıştı! Korkudan bayılıp düşeceği sırada o iriyarı aslan; acı acı çığlıklar ataraktan Androklus’un önüne gelip çömelmiş, kanlar içindeki ön ayağını uzatmıştı ona. Androklus, çekine çekine de olsa eğilip baktığı hayvanın kanlı pençesinde büyük bir diken görmüş ve onu hemen çekip çıkarıvermişti! Böylece acılarından kurtulan aslanla Androklus, canciğer dost olmuşlardı artık. Aslan; çevrede yakaladığı hayvanların etinden, Androklus’a da getirmeye başlamıştı. Ama bir an önce Roma’ya ulaşması sözkonusu olduğu için, aslanın dışarı ava çıktığı bir sırada mağaradan kaçmıştı köle Androklus...

ASKERLER KÖLEYİ YAKALAMIŞTI...

Suçluların üzerine gönderilen bir aslan

İşte köle Androklusun bu serüvenlerini öğrenen imparator Sezar, çok duygulandı ve bu bilgileri, Romalı halka da duyurdu... Bu olaydan büyük bir coşkuya kapılan Romalılar da, sokaklara meydanlara döküldüler ve köle Androklus’un bağışlanması, özgür bir insan olarak dolaşabilmesi için çok coşkulu gösteriler düzenlediler...

Bir süre sonra imparotor Sezar köleyi bağışladı. Ve aslanı da, artık köleliği biten Androklus’a armağan etti...

ASLAN VE ANDROKLUS HİÇ UNUTULMADI...

Androklus’la dostu aslan; Roma sokaklarında iki gün iki gece, kalabalıkların arasında salına salına dolaştılar. Meydanlara dökülerek ilk kez bir köleyi bağışlatma başarısını kazanan halk da; bu görkemli iki dostun üstüne çiçekler, çeşitli armağanlar yağdırdı. “Yaşasın aslan! Yaşasın özgür Androklus!..” gibilerden coşkulu çığlıklar attı...

Bu olayı Romalı halk hiç unutmadı. Yüzyıllar süresince de bu serüvenin anısı; “köleliğin kaldırılması” konusunda, bütün insanlığın belleğine, en yakıcı ve silinmez bir simge olarak kazınıp yerleşti... (*)

oOo

(*) Mitolojiyle ilgilenen okurlarımız için son çıkan kitabımız:

- HOMEROS’UN İZİNDE – İLYADA ÖYKÜLERİ (Kaynak Yayınları)