Uluslararası Mersin Maratonu sona erdi.

İlk önce şunu belirteyim: Maratonun içi eğlenceli ama dışarısı tam bir eziyetti.
Keşke birazda maratonun dışındaki yollarda daha iyi planlamalar yapılsaydı.
İnsanlar isyan ediyordu; çünkü bir yerden bir yere gitmek mümkün değildi.
Ben bile 10 dakikalık mesafeyi 1,5 saatte gidemedim!
Üstelik o gün birde sınav vardı!

***
Sosyal medyaya yansıyan iki tane vatandaş mesajı dikkat çekiciydi:
“Bir etkinlik bana göre başkalarını mağdur etmezse etkinlik olur. Şehrin ortasında etkinlik (Maraton) ve tüm yollar kapalı. Bugün sınavımız vardı ve çoook erken çıkmamıza rağmen sınav yerlerimize çok zor ulaştık. Etkinlikler yapılırken her insanın demokratik hakları olduğu unutulmamalıdır.”
“Kipa kavşağı trafik felç olmuş durumda. Bu tarafın yolunu kullanmayın yoksa benim gibi 40 dakika boyunca 1 ışığı geçemezsiniz.”
Birde Viranşehir de oturan ve o bölgenin tek girişi olduğunu söyleyen bir vatandaş vardı.
Neden tek giriş ve çıkış olan yolu kapatırsınız?
Bizim mahallede de durum farklı değildi.
GMK’ya çıkış var ama tekrar girmek için tüm yollar kapalıydı.
Mersin’in trafik çilesi ortada iken bunlar neden düşünülmedi?

***
65 Bin kişi kayıt yaptırdı.
Kenyalı, Faslı ve Etiyopyalı atletlerin kendi alanlarında çeşitli rekorlar kırdığı maratonda, Faslı atlet Hassane Ahoucher 2 saat 11 dakika 21 saniyeli derecesi ile birinci olurken, geçen yılın şampiyonu Kenyalı atlet Moses Too ikinci oldu.
42 kilometre 195 metre, 15 kilometre, 5 kilometre Halk Koşusu, Tekerlekli İskemle yarışı, Çocuk Maratonu, Özel Sporcular Koşusu olmak üzere 6 koşunun yer aldığı maratonda, 22 ülkeden toplam 940 atlet ter döktü.

Bunlar güzel tarafıydı…
Herkes çok eğlendi.
Mersin’in tanıtımı yapıldı.
Güzel kareler ortaya çıktı.
Peki ya dışarısı?
Neden organizeler tüm yanlarıyla planlanmıyor?
“Kapattım; oldu, bitti. İdare edin” olmamalıydı.
Bu iş, diğer işlerde olduğu gibi daha iyi yapılabilirdi.