Kabul etmemiz lazım ki fena çuvalladık.. 

Bakanıyla, Başkanıyla, Gazetecisiyle, Dolmuşçusuyla, Sağlıkçısıyla , Güvenliğiyle.. 
Şu Şehir Hastanesi meselesinden bahsediyorum.. 
Devasa bir arazide kurulu.. 
Modern.. 
İleri teknoloji.. 
Büyüklüğü kabul edilen ama işlevi sorgulanan.. 
Şehre uzaklığı tartışılan.. 
Ve her şey buradan çıktı, yani bu uzaklıktan.. 
Ama baktık ki işin aslı öylesine bir uzaklık değil.. 
Ne bir otobüs nede bir minibüsün çözebileceği bir mesafeydi bu.. 
Can Yücel’in dizelerindeki “iki kafa arasındaki mesafedir birbirini anlamayan” oluverdi bir çırpıda Şehir Hastanesi meselesi.. 
Ve patladı gitti.. 
Konuyu biliyorsunuz.. 
Mevzu Ulaşımdı.. 
Minibüslerin bir noktaya kadar taşıdığı ve ring seferi yapan Belediye otobüslerinin ise ihtiyacı karşılamadığı haberin ana temasıydı. Haberi yapan muhabir, hastanenin işleyişi ile ilgili de bazı bilgilere ulaşıp, haberini zenginleştirme yoluna gitmişti. Hastanenin içine girdi. Birkaç görüş aldı hastalardan.. 
Ve bunu da çalıştığı yayın kuruluşunun ekranlarına taşıdı.. 
Buraya kadar her şey olağan seyrinde ilerliyordu..
Ta ki Bakan Lütfi Elvan’ın bu görüntülerle ilgili yorumuna kadar.. 
Elvan bu haberin mesnetsiz yapıldığını ve bunun düpedüz tezgah olduğunu söyledi. Başkan Burhanettin Kocamaz da Elvan’ın hastanesine toz kondurmayan ve topu ulaşım meselesine atan açıklamasının ardından topa girdi ve o da yayıncı kuruluşu “dolmuşa binmekle” suçladı. Ve bu sıradan haber bir anda krize dönüştü.. 
Bu haberin krize dönüşmesinde birkaç unsur etken oldu. Bir kere bu haberi ekranlarına taşıyan ismin Fatih Portakal olması zaten fitili ateşleyen en önemli unsurdu. Portakal, Türkiye’de az sayıda kalmış, kimseye yandaş olmamış, sırtını doğrulara dayamış birkaç gazeteciden biri .. 
Bana sorarsanız Ak Partililerin de en fazla takip ettiği isim. İkinci unsur. Bakan Elvan’ın bunun tezgah olduğunu açıklamasının ardından Fatih Portakal’ın haberinin arkasında durarak, Bakan’ı ispata davet etmesiydi... 
Bakan Elvan’ın bu salvonun altında kalmayacağı aşikardı. Hastanenin güvenlik kamerası kayıtları incelendi ve önemli bir delil bulundu. Bu delil koltuk değneği ile hastanede dolaşan Kemal Alp Köker adında genç bir vatandaştı. Bu arkadaşın koltuk değneği olmadan yürüdüğünün güvenlik kamerası görüntüleri medyaya servis edildi ve Fatih Portakal’ın bir gazeteci değil sahtekar olduğu yönünde kamuoyunda algı operasyonu başladı. Ama kimse Portakal’ın bu arkadaşın koltuk değneği ile hastanede dolaştığının güvenlik kamerasına yansıyan diğer görüntülerini yayınlayacağını hesap etmemişti. Ve bu arkadaş Fox Tv ve Fatih Portakal’ın karşısına çıkarılan bir başka yayın kuruluşunun muhabirine “O anda kendi durumuma sinirlendim. Ve değneği elime aldım. Acı içinde yürüdüm.” Diyeceğini de hesap etmiyordu. Kısacası bu haberin odak noktasında kendini bulan Kemal Alp Köker talus kırığı olan, derdine çare arayan, hem de Ak Parti sempatizanı sıradan bir hastaydı. Konuya hakim olmayan ve başka bir perspektiften bakan bir çok kişi Gazeteci Fatih Portakal’ı “sahtekar” “hain” “devlet düşmanı” gibi sıfatlarla mesleği bırakmaya ya da istifa etmeye çağırdı. Sorgulanması gereken hizmetin işleyişi iken, gazeteci yada gazetecilik oldu.. 
Ben bu mesleğe yaklaşık 25 yılını vermiş olan biri olarak, Şehir Hastanesi haberinin hizmeti küçülten değil işleyişi eleştiren hatta şekillendiren bir mantıkla yapıldığını düşünüyorum. Bu habere verilen reaksiyonun haberin içeriği ile ilgili değil, içinde bulunduğumuz siyasi şartlar ve kutuplaşmanın sonucu olduğuna inanıyorum.  Eğer, Bakan Elvan habere “tezgah” diyeceğine hastaların servislere nakli için birkaç tane daha servis aracı alınması konusunda talimat verse, Bana göre yıllardır kentin ulaşımında yapılmayanı yapan Başkan Kocamaz kendi tabiri ile “dolmuşa bineceğine”,  “Eksiklik olmuş olabilir. Arkadaşlar durumu inceleyecekler” demiş olsa, emin olun bu haberin ömrünü kısaltacaklardı. Peki şimdi ne oldu!.. 
Üzüm yemek yerine bağcıyı dövmek isteyenler, dayak yedi.