Bedir Solmaz 

Saat 03.00, Kültürparka'ta koşuyorum, yorgun bedenleri dinlendiren geceler milyonlarca çirkinliğin şekillendiği gündüzlerin karanlığından çok güzel ve duru olduğunu düşünürüm hep…
Bedire dönüşen ay tepeden bakıyor dünyaya…
Limana girmek için açıkta demir atmış gemilerin ışıltısı uzaktan küçücük yerleşim birimini çağrıştırırken, gönül pencerenden kahramanları değişik farklı olaylar akıp gidiyor…
Marinanın köşesine ulaştığımda Kaya Mutlu'da takılıyorum; sol tarafımda yükselen yeni beton yığının yerinde dönemin hatırı sayılır işadamı Mustafa Arif Yavuz'un villası daha yeni yapılmıştı; sanırım 1979 yılıydı, sonradan hidayete eren deli dolu gönlü güzel Abuzer Kahraman'ın yönetimindeki Fen İşleri İnşaat Kontrol Şubesi'nde görevliyim. İlgili ekipler toplanıp araçlara doluştuk önde Kaya Mutlu'nun arabası, Mersin'in dışı sayılan kıyıdaki şikayete konu villada indik. Adam seviyeyi düşürerek yatının yanaşması için denizi villanın altına almış. Kaya Bey, yapılanın yanlış olduğunu, kesintiye uğrayan kumsalda herkesin hakkının bulunduğunu söyleyip düzenlemenin yıkılmasını istedi. Kudretli işadamı "Sayın Başkan yapma hepimiz memleketin evladıyız, hani çevrede kim var in cin top oynuyor, bedeli neyse üstümüze düşeni yaparız…" yolunda ettiği sözler etkili olmuyor…
Kaderin cilvesine bakın ki Kaya Mutlu'nun küçücük ihlaline bile karşı çıktığı kumsal sonraki belediye başkanları tarafından doldurularak tümden yok edildi…
Geriye baktığımızda iyi-kötü tüm eylemler kişiler adına yanılsamadan öteye gitmezken, ortada sadece çirkinlikler kalıyor. Arazi sıkıntısı çekilmeyen hiçbir ülkede deniz doldurularak doğanın dokusu bozulmaz. Bırakın iç denizi okyanusa kıyısı olan şehirlerdeki sahil şeridi bile plaj olarak insanların kullanımına açıktır. Bizde ise rant uğruna kaylarla doldurulup işlevsiz kılınır…
Denizi doldurup parka dönüştürüp, mevcut yeşil alanı da Muğdat Camisi güneyinde olduğu gibi beton yığınlarıyla bezemeyi başkaları beceremez zaten…
Neyse konuyu dağıtmayalım, yazıp dile getirdiklerimizi zaten dikkate alan yok!
Aramızdan ayrılışının üzerinde bir ayı aşkın zaman geçen Kaya Mutlu'nun çirkinliklerden uzak toprağın altında çağına karşı sorumluluğunu kendince yerine getirmenin huzuru içinde dinlendiğinden eminim.
Peki, biz ona karşı olan gönül borcumuzu ödeyebildik mi?
1973 yılında el attığı belediyeyi gerçek anlamda kurumsallaştırıp birçok projeyi yaşama geçirerek devreden Kaya Mutlu'ya hak ettiği saygıyı gösterdik mi?
Bu sütunlardan konuya ilgililerin dikkatini birçok kez çekmeme karşın kendi adıma vicdanım rahat değil!
Çünkü yaptıklarımız kadar yapamadıklarımızdan da sorumluyuz!
Hep söylerim, aslında tarihe mal olan kişilerin saygı gösterilmesine falan ihtiyaçları yoktur; ahde vefa insan olmanın gereğidir. 
Kadirbilir vatandaşlar Berdan Tesisleri'nden evlerine ulaşan içtikleri her bardak suda Kaya Mutlu'yu minnet ve rahmetle anacaklardır.
Hazırlayıp bıraktığı koltukta oturan belediye başkanları, ellerinden tuttuğu şimdilerde yaşları kemale ermiş belediye çalışanları, meclis üyeleri, Cumhuriyet Halk Partisi yöneticileri neredesiniz?
Mersin'in evladı olup bu kente emek veren Kaya Mutlu'nun anısının hak ettiği şekilde yaşatılması hepimizin boyun borcumuzdur; haydi görev başına…
Yaşatın ki, yaşayasınız…
Aktardığım yazıyı Kaya Mutlu'nun dönülmeze güçüsünden sonra yazmıştım, mevcut belediye başkanları onca kaynağa sahip olmalarına karşın hiçbir kalıcı projeyi yaşama geçirmediler...
Sürekli beton döküyorlar...
Eevet sevgili okurlar, Mersin'den bir Kaya Mutlu geçti...