Ali Adalıoğlu

Belediye başkanı olmak/olabilmek çok önemli bir olaydır.

Başkanlık sabır ister, öz veri ister, çelik gibi sinir ister!
En önemlisi de adaletli olmayı gerektirir.
Çünkü, belediye başkanı kentinin şehr-i eminidir!
Yani emin, güvenilir kişidir!
Eskiden böyleydi.
Ama, şimdilerde değişti bu durum!
Belediye başkanı kıvrak olmak zorunda!
Yoksa işi götüremez!
Bunun için çoğunun eli ayağına dolanır.
Kendini sirklerdeki hayvan terbiyecisi sanır!
Hani, sirklerde gösteri köpekleri vardır, eğiticisinin istediğini yapınca şekerle ödüllendirilir ya, bunlarınki de o hesap!
Bizim başkanların köpekleri yok, ama sahibinin sesi gastecileri vardır.
Onlara bol bol ilan/reklam verir.
Ne kadar çok verirse, gasteciler başkanı göklere çıkarır!
Başkan da kendisini erişilmez hisseder.
Belediyenin parasını kendi parası gibi dağıtmaya başlar!
Başkan AĞA, gazeteci MARABA mıdır? 
Ancak, bilmezler ki gerçek gazetecilere AĞAlık sökmez!
Gazetecilik onlar için bir yaşam tarzıdır!
Bu yaşam tarzından da kolay kolay taviz vermezler!
Yanlışları yazmak zorundadırlar!
Bunun için parti-marti ayrımı yapmazlar.
Güçlerini belediye bütçesinden değil, okuyucusundan alırlar!
İki gün önce bir telefon aldım.
İlçe belediyelerinden birinin basın müdürüydü arayan!
Saygılı bir arkadaşımız.
Biraz mahcup ve ezik!
Başkanı bizim gazete ile ilişkilerini askıya almasını istemiş!
Yani, ayda verdiği 2.500 TL’lik ilanı keseceklermiş!
Hiç şaşırmadım!
Sayın Başkan(!), “Büyükşehir Meclisi’nin Şhowmenleri!” yazıma alınmış.
Kendi niye aramadı bilmiyorum.
Hem abi der hem de aracı kullanır!
Yine de şanslı sayılırım.
Ya kendisi arasa beni gastecilerle karıştırıp fırça çekmeye çalışsaydı!
İşte o zaman ortalık elli altı olurdu.
Hiç olmazsa beni maraba sınıfından ayırmış.
Benim güzel ülkemde kimse eleştiriyi sevmiyor.
Hele hele belediye başkanları tam bir sosyolojik/psikolojik vaka!
Ama iktidardan, ama muhalefetten olsun.
Değişen bir şey olmuyor.
Hepsi de, “Padişahım çok yaşa” yazalım istiyor!
İşte bu noktada “Hooop” demek lazım!
Siyaset eleştiri yeridir!
Eleştiriye açık değilsen niye siyaset yaparsın?
Neden belediye başkanı olursun?
Çekil, köşene işini yap!
Otur oturduğun yerde!
Kimseye bulaşma!
Verdiğin reklam parası cebinden mi çıkıyor birader?
Ki, Ağa gibi davranıyorsun?
Paran kadar konuş, derler ya aynen öyle!
Başkan ayda 2.500 TL’ye gazetecinin karakterini istiyor, farkında değil!
Gazetecilik yapma, diyor.
Ne gönderirse onu yazalım istiyor.
Aslında haber konusunda bir sıkıntısı yok.
Haber değeri olan tüm bültenleri yayınlanıyor.
Derdi eleştiri!
Hayret isim de yazmadım, ama belli ki üzerine alınmış!
Doğru da yapmış,
Ekibin içinde o da var çünkü!
İlk seçildiğinde her şeye açıktı, sonradan ne olduma döndü!.
Koltuğun insanı değiştirdiği doğruymuş!
Ne diyeyim, herkes bir gün doğruyla/ gerçekle yüzleşmek zorundadır!
Koltuk gider, insanlık baki kalır