Zordur böyle günlerde yazmak!

Uzaktan ahkam kesmeye benzer!
Afet büyük mü büyük!
Umutsuz olmamak gerek.
Ancak, yalnız umutla nereye kadar?
Haberleri izlerken insan bir tuhaf oluyor. Manzara korkunç!
Kızıyorsun!
İsyan ediyorsun!
Yüreğin sızlıyor!
Her zamanki gibi organizasyon yok!
Karmaşa çok!
Dört gün geride kaldı!
Devlet halen olaya hakim değil!
Çünkü, ülkede liyakatsiz insanlar işbaşında!
Böylesine bir felakette bile kin tohumları saçan var!
Tek umut VATANDAŞTA!
Ülkeyi yönetenler unutsa da insanımız Ulusal Kurtuluş Savaşı’nı kazananların torunları olduğunun bilincinde.
Din, dil, ırk ayırımı yapmadan herkes yardıma koşuyor!
İnsanımızın bu çabası umut veriyor.
Bu Ulus kadere boyun eğmez!
Kadercilik cahil-cühelanın işidir!
Bakmayın Bay Başkan’ın her felaket sonrası “İşin fıtratında var!” sözlerine.
Bu kez “Fıtrat” yerine ”Kader” dedi.
Hangi kader?
Allah insanoğluna beyin/akıl vermiş!
Dahası düşünme, muhakeme yetisi.
Aklını kullanma, kaderden söz et!
Kadercileri 10 Bin TL veriyorum , diyerek kandırabilirsin!
İlime-bilime inananları kandıramazsın!
Düşünüyorum, düşünüyorum düşündükçe de kahroluyorum!
Medya ise ayrı bir alem!
Havuz Medyası/Yandaş Medya mucize yaratmak için mabadını yırtıyor!
Ki, Bay Başkan’a yaransın/şirin görünsünler.
Belki mamaları artar!
Felaketten siyasi rant sağlamaya çalışanları görünce, başımda kalan üç-beş tel saç da diken diken oluyor.
Bir de topladıkları/gönderdikleri yardımların önünde poz vererek, sosyal medyada/medyada paylaşanlar yok mu?
Yardımla poz mu verilir ya?
Ne diyeyim, Allah akıl/izan versin!
Sözün ÖZÜ;
“Bir musibet bin nasihatten yeğdir” diye bir atasözü var.
Hiç sevmem!
Umudum yok ama, inşallah bu felaketten ülkeyi yönetenler ders çıkarır.
1999 Marmara depreminden ders çıkarmadılar.
Şimdi daha büyüğü yaşandı.
Korkunç tablo daha ortaya çıkmadı.
Bir bürokrat kardeşime,
“Ölü sayısı 25-30 bini bulacak gibi!” diyerek endişemi dile getiriyorum..
Yanıtı;” Abi çok iyimsersin!” oluyor.
Gerisini siz düşünün.
Demek ki ekranlarda gördüğümüz görüntüler, yalnızca “Buzdağının suyun üstündeki bölümü” gibi.
Ah ki AH!
Vah ki VAH!
Yılmak/durmak yok!
Büyük Ulusuz!
Devletçe değil ama MİLLETÇE bu zor günlerinde üstesinden geliriz.
İnancımızı yitirmeyelim!
İmeceyi çok iyi bilen bir ulusuz.
Depremzedelere yardıma/desteğe devam!
Daha yazacak çok şey var.
YAZMAK ZOR GELİYOR, yazamıyorum!..