Size bir yetkili tarafından böyle bir uyarı yapılıyorsa, yani “Ayaklarınızı denk alın!” deniyorsa, bu tek kelime ile bir gözdağı vermektir, hatta açık anlamı ile tehdittir.

Şimdi yeni yıla girerken, bu uyarıyı üstünüzde hissederek keyifle ve neşe ile ‘oh ne iyi, yeni yıla girdik’ diyebilmenin mümkün-atı tabii ki söz konusu olamaz!

Artık yatağa yatmışken bile aklınız hep ayaklarınızda olacaktır; acep ayaklarımı yeteri kadar denkleştirdim mi diye uykunuz bile kaçacaktır!

‘Ayaklarınızı denk alın!’ diye uyaran kişi, sıradan bir vatandaş olsa idi itiraf etmeliyim ki, bu denli huzursuzlanmazdım.   Ama ülkemin anlı şanlı ve profesör unvanlı bir siyasetçisi, üstelik başbakan yardımcılığı makamını boyu ve pozu ile dolduran ve de her tümcesini demokrasi sözcüğü ile tamamlayan bir iktidar sözcüsü böyle buyuruyorsa, haydi gel de panikleme!

Gerçi değerli siyasetçimiz biraz kendi yaşamının yakın geçmişine bakarak biz gariban yurttaşlara yol gösteriyor da olabilir.   Anımsarsınız; henüz birkaç yıl önce bir muhalefet partisinin genel başkanı iken neler söylememişti iktidar partisine.  Örneğin; “Harun olmaya geldiler, Karun oldular!” söylemi kendisine aittir.  Anladığım kadarı ile bazı mercilerden aynen bize tavsiye ettiği şekilde uyarıldı ve ‘ayaklarını denk al!’ diye dikkati çekildi.   Zat-ı alileri de bu uyarıya saygı duyarak ayaklarını dikkatlice denkleştirdi ki, sonunda zat-ı devletlileri olarak kendi deneyimleri ile bizleri babacanca buluşturmak fırsatını bulabildi.   Sağ olsunlar!

Bir başka muhalefet partisi lideri de aynı şeklide ve biraz münafıkça konuşuyordu ki, belli ki  lisan-ı münasiple yapılan bir uyarı sonrası ayaklarına dikkat ederek münasebetli şekilde denkleştirdi ve sonunda da kırmızı plakanın koltuğuna kurulabildi.  Var olsunlar!

Sayın Numan Kurtulmuş’un uyarısı aslına bakılırsa medya dünyasınadır.  Ekmeğini kâğıtlara beyninin ürünlerini dökerek veya ekranlara çıkarak sözleri ile bizleri etkileyen medya esnafına uyarıdır aslında.  Ama benim gibi medya esnafı olamasa da, yazmaya ve çiziktirmeye meraklı olanlar için gene de bir gözdağı olmuştur bu söylem.  Neyse ki, ekmeğimiz bu mesleğe ve evladı ayal bu işe tutsak değildir. 

Artık bu uyarı sonrası şunu anlamış olmaktayım ki, sen sen ol da, kaşın altında gözün var deme iktidar erkine.  Sonra yandı gülüm keten helva!

Aklıma merhum Aziz Nesin’in anlattığı (tabii yazarak) bir anısı geldi.  Ülkenin ne zaman durumu biraz karışırsa ve özellikle sıkıyönetim benzeri bir dönem söz konusu olursa, rahmetli Aziz Nesin küçük bir çanta hazırlayarak kapısına gelecek güvenlik görevlilerini beklermiş.   Böyle bir dönem, galiba 12 Mart 1971 tarihinde hazırlığını henüz bitirmişken kapının önünde bir askeri araç durmuş.  Askeri araçtan inen asteğmen henüz kapı ziline dokunmadan, Aziz Nesin elinde çantası ile kapıya çıkarak ‘Ben hazırım!’ demiş.  Cipin arka koltuğuna oturan Aziz Bey, asteğmen ile şoförün gidilecek yeni yer güzergâhı için konuşmalarını duyunca araya girmiş ve şoföre yol tarif etmeye başlamış; “Düz git, şimdi sağa dön, şu kavşaktan sola sap ve düz git” gibisinden.  Aziz Nesin’in tarifine uygun gidilerek arzu edilen noktaya yaklaşınca, az ileride elinde küçük bir bavulu ile yolda bekleyen kişiyi görmüşler ve Aziz Bey’in ‘Dur’ demesi ile o kişinin önünde durmuşlar.  Bavulunu hazırlamış olan o kişi ise merhum Rıfat Ilgaz olup, meğer her kargaşa da Aziz Nesin gibi kendisi de gözaltına alındığından bizzat hazırlığını yaparak kendisini alacak ekibin gelmesini beklermiş!

Şimdi artık bu fıkra gibi anıların yaşandığı günler yenilenmeye başladı.  Örneğin; Ahmet Şık, herhalde Aziz Nesin ve Rıfat Ilgaz’dan boşalan kadroya atanmış oldu!   

Gerçi Cumhuriyet Gazetesi yazar ve çizerlerinden yer kaldı ise, sanırım yeniden Silivri’ye gönderilmiştir Ahmet Şık.   Gün gelecek gene yeteri kadar içeride kaldığına birileri karar verince, tahliye edilerek evine dönecektir ki, yeni bir tutuklamaya gerek olunca da herhalde artık idmanlı olduğundan elinde çantası ile yeni gelecekleri bekleyecektir.  Tabii ayaklarını yine denkleştirmek konusunda halen yeterince eğitim almamış ise!

Sözümüz merhum Rıfat Ilgaz’a vardığına göre, küçük bir şiiri ile analım kendisini rahmet ve saygı ile;

“Kaldır başını,

  Kan uykularından,

  Böyle yürek,

  Böyle atardamar,

  Atmaz olsun.

  Ses ol,

  Işık ol,

  Yumruk ol!”

Bu kısa şiirden de anlaşılacağı üzere, rahmetli Rıfat Ilgaz da bir türlü ‘ayaklarını denk almak’ konusunda başarılı olamamıştır!

Bu yazımı yeni yıla girmeye az kala yazıyorum.   Ne olur, ne olmaz diyerek çilingir sofrasına oturarak gelecek yıla umutla bakmaya devam edeceğim.   Ayaklarımı denk almış olmak için bağdaş kurarak oturabilmek alışkanlığım olmadığına göre de, bakalım hayırlısına, elle gelen düğün bayram diyerek!

Gerçi bendeniz, dünün ‘Evet ama yetmez!’ diyenlerinden olmadığım için, bu küçük uyarı sonrası ‘U dönüşü’ yapanlardan değilim.   Ama gene de tedbirli olmakta yarar vardır diyerek, gelişmeleri izleyecek ve en azından hazırlıklı olmak adına küçük bir çanta ile alesta duracağım!

Yeni yılın tüm insanlığa ve özellikle ülkeme sağlıklı bir demokrasi armağan etmesini içtenlikle diliyor, tüm okurlarımın yeni yılını kutluyorum.

Erdal Akalın (31.12.2016)