Müzik doğaya serenat yaptı Şaymana’da. Yeşil müziğin her rengine bulandı. Binlerce insan çadırlarını sırtlayıp, bulduğu toprak parçasına dikti huzurunu, mutluluğunu...

Her yıl artan bir reytingi vardı Şaymana’nın. Bu senede çeşitli müzik grupları sahne aldı. Can Bonomo yeni neslin duygularına tercüman olurken, Yeni Türkü bizi gençlik yıllarımıza demirledi. Şaymana’da 5. Kez yapılan festival, artık büyüdü ve olgunlaştı. Tabi ki büyürken dertleri de büyüdü, bir evlat gibi. İlk zamanlarda yüzlerle ifade edilen rakam artık binlere ulaştı. Bu da başka bir sorumluluğu ve profesyonelliği beraberinde getirmesi gerekti ama olmadı. Bu tip organizasyonlar hiçte kolay değil…

Bir doğa harikası olan Şaymana’dan beklentiler çok da konformist bir bakış içermese de, asli ihtiyaçların eksiksiz karşılanması gerekiyordu. Yani Şaymana Festivali büyüdükçe, organizasyonun da buna ayak uydurması kaçınılmazdı. “Ruhu olan Festival”  sloganı havada kalmamalıydı. Elbette bu festivalden ticari bir kazanım olmalı, ama büyürken benliğinden uzaklaşmamalıydı. Eleştirilerimi biraz daha açayım. Rekor bir katılım vardı festivale bu yıl. Bu çok sevindirici bir gelişmeydi. Fakat katılımın fazlalaşması, ihtiyaca cevap verme noktasında organizasyon sahiplerinin elini zayıflattı. Artık Şaymana’nın profesyonel bir yardıma ihtiyacı var. Gönüllüler ile bu işin planlanması artık imkansız görünüyor. Gözümüze çarpan en büyük sorun yiyecek -içecek, park alanları ve tuvaletlerdi.  Dışarıdan yiyecek kabul etmeyen organizasyon, kurduğu stantlarla bu ihtiyaca cevap vermek istedi ama olmadı. Mesela, her gün işyerinde sabah kahvaltısını poğaça ve simit ile yapanlar, muhteşem doğada da aynı ürünleri karşılarında buldu.  Yaylanın el yapımı mis gibi sucuğunu beklerken, marketten alınan sucuklar mangallardaki yerini çoktan almıştı. Toroslar’ın eteklerinde kekikle beslenen kuzular yerine, kekik değil şehir kokan etlere talim etti binlerce insan. Üstüne üstlük sabahın erken saatlerinde güne başlayanlar stantların açılmasını bekledi dakikalarca. Mesela tuvaletler binlerce kişinin kullanımı sonrası resmen sifonu çekti diyeceğim ama o da gerçekleşmedi. Yapımına harcanan emek bakımının yanından bile geçmedi. Festival alanına geldiğimiz ilk saatlerde yaşadığımız iletişim sorunu da dikkatimi çeken bir diğer unsur oldu. Bunu detaylandırmayacağım çünkü bu organizasyonu yıllardır yapan insanlar çok sevdiğim kişiler. Bize reva görülen muamelenin organizasyonun büyüklüğü nedeniyle yaşanan strese bağlı olduğunu düşünüyorum. Uzatmayayım...

Şaymana Festival çok önemsenmesi gereken bir organizasyon.  Yerlerde olan kent turizminin Toroslar’da zirveye ulaşmasıdır Şaymana…

Umut ışığıdır. Gönüllülük ve amatörlük bu işin sadece ruhunda kalmalıdır. Bu festivalin bundan sonraki tekrarları kesinlikle kurumsal bir şekilde planlanmalı ve yönetilmelidir. Büyükşehir ve Toroslar Belediyesi festivalin destekçisi olmaktan çok lokomotifi olmayı başarırsa, bu festivalin etki alanı ve performansı uluslararası bir boyuta taşınabilir. Bu işbirliği ile festival ticari kaygıdan uzaklaşıp, ilk yıllarındaki otantik yapısına oturmuş olacak ve beklentilerden uzaklaşmayacaktır. Dost acı söyler. Ama en güzel türküyü de Yeni Türkü söyler.