Çamlıyayla’nın çarşısını gezmiş dönerken, yol kenarındaki bir büfe dikkatimizi çekti. Durduk ve iki bardak acılı şalgam istedik. “Daha önce benden şalgam içtiniz mi?” diye sordu. “Hayır” deyince, “O zaman size önce tadımlık olarak acısız şalgam ikram edeyim, beğenirseniz acılısını veririm. Çünkü acılı şalgamdan aromayı tam olarak alamazsınız” dedi. Aman Allahım! Amacı malını satmaktan önce, müşteriyi memnun etmek olan böyle esnafları görmeyeli hayli zaman olmuştu. Acısızı tattıktan sonra acılı şalgamımızı içerken, bir de acı öykü dinledik.

 Duran Zat, Adana’nın asırlardan beri şalgamcılık yapan bir ailesinden geliyormuş. 1950’lerden sonra 350 ton kapasiteli bir şirket kurarak “ÖZTAT” adı altında ülkenin her bölgesine şalgam satmaya başlamışlar. Üreten memnun, dağıtan memnun, elbet şalgam tiryakileri çok daha memnun. Gel gelelim, Özal’la birlikte gelen vahşi liberal sistemle her şey tersine dönmüş. Toptancılar sözünde durmaz, ürün düzgün dağıtılmaz, paraları zamanında ödenmez olmuş. Duran Zat’ın deyimiyle “eski delikanlılık gitmiş, yerine paragöz çakallar gelmiş”tir. Buna ayak uyduramayan Duran Zat firmanın kapısına kilidi vurmak zorunda kalmış. Şimdi Adana’ya 200 km. mesafede, gürültüden, patırtıdan, bankalardan, icra dairelerinden, elektrik -su faturalarından uzak, ama çok uzak Çamlıyayla ilçesinin girişinde yolun kenarına fıçı şeklinde küçük kulübesini kondurmuş, şalgamını satmaya devam ediyor.

Eğer bir gün yolunuz oralara düşerse muhakkak Duran Zat’ın şalgamını tadın. Afiyet olsun.

Yusuf Çelik-Mersin