MERSİN’E SON PİYANGO BALIK ÇİFTLİKLERİ! ...

Mersin’li şair Ahmet Kısa’nın şiirinde dediği gibi:

Canım memleketim, ne oldu sana böyle...
Güzelliğin dillere destandı bir zamanlar...
Çocukluğumdan bir şeyler kaldı mı söyle...
Mersin'in halinden ancak Mersin'li anlar...

Akkuyu’da yapılmak istenen Nükleer Santral  yetmedi şimdi de Mersin’in güzelim sahillerine “balık çiftlikleri” kurmak istiyorlar.
Ne istiyorsunuz bu güzel Şehirden, sahilden, denizden? Bir rahat bırakın şu Cennet Şehri.
Birileri kâr edecek diye yaşam hakkımız, sağlıklı çevre hakkımız yok edilmekte; Doğa katledilmekte. Buna sessiz mi kalacağız? Peki ya sonuç ne olacak? Onlar kârlarını alıp gidecekler, bizler ise burada yaşamaya (!) devam edeceğiz. Çok güzel, değil mi?

Balık çiftliklerine gelecek olursak : Bilim insanları balık çiftliklerinin deniz ve kıyılarımızın kirliliği için son derece önemli bir tehlike arz ettiğini söylemekteler.

Bir kere , çiftlik balıkları GDO’lu yem ile besleniyorlar ;Çiftlik balıklarının besin değeri bile tartışmalı. Omega-3’e bir bakalım örneğin; denizlerde büyüyen balıklar omega-3’ü deniz bitkilerinden sağlarlar ancak balık çiftliklerinde, çiftlik balıklarının yedikleri mısır, soya ve çok az miktarda omega-3 içeren yemlerden oluşuyor. Ayrıca doğal olmayan yüksek miktarda mısır içeren besinlerle beslenen balıkların yanlış yağ asiti birikmesi gibi problemleri oluşabildiği gibi balıkların antibiyotiklerle beslendiklerini ve insanlarda da antibiyotiğe karşı direnç kazanma gibi yan etkileri olduğunu ; Bugün tavuklar hakkında konuşulan problemlerin aynısının balıklar için de geçerli olduğunu unutmayalım. ;
Son zamanlarda yapılan araştırmalara göre balıkların acıyı ve stresi hissettiklerini biliyoruz. Çiftlik balıkları hayatları boyunca tutsak kaldıkları çiftliklerde, rutin stres altında kaldıkları gibi açlıktan ve oksijensiz kalarak yavaş ve acılı ölümler yaşıyorlar.
Çiftlik balıkları ne yazık ki para çantanızdaki bozukluklar kadar sıkışık bir şekilde yaşarlar. Bu kadar yoğun yaşamanın getirdiği hastalık ve parazitleri düşünün. Elbette bu tip parazit ve hastalıklar deniz hayvanlarına da taşınmakta.Bu kadar parazit ve hastalık balık çiftliklerinde mevcutken ne yazık ki çözüm olarak suya antibiyotik ve benzeri kimyasallar karıştırılma durumunda kalınıyor. Bu tür toksinler yerel ekosistemlerde geri dönülemez hasara yol açıyor. Örneğin deniz bitine karşı kullanılan ilaç hedef alınmayan omurgalı deniz hayvanların ölümüne sebep olabiliyor, iki kilometre kadar yayılabiliyor ve suda saatlerce etkisini kaybetmeden kalabiliyor.
Çiftlik balıklarının bulundukları alana dışkılarını bırakmaları sonucu, deniz yatağında biriken bu yoğun kirlilik deniz hayatının yok olmasına sebep oluyor. Alg nüfusunun artışına da sebep olan dışkılar sudaki oksijen oranını düşürüyor ve su, yaşamı destekleyemez hale geliyor. Bölgemizde yaşayan caretta caretta ve deniz kaplumbağalarının yaşam alanlarının da yok olma tehlikesi ile karşı karşıya kalacağı da söz konusu olacak.
Çiftlik balıkları ya olağan işlemler sırasında ya da fırtına, insan faktörü, deniz memelileri ya da insan hatasından kaynaklı ağların yırtılması ile kaçarlar. Kaçan bu balıklar doğal ya da yerli balık popülasyonları için tehlike oluştururlar. Çiftlikten kaçan balıklar yerli türlerle gerek beslenerek, gerekse onlarla gıda ve yaşam ortamı için çekişerek biolojik çeşitliliği etkileyebilmekte ve doğal balıkların yer değiştirmesine ya da yok olmasına neden olabilmektedirler. Çiftlikten kaçan balıklar yerli türlerden bile olsa, diğer doğal balıkları genetik olarak etkileyip yapısını değiştirebilmektedir. Çiftliklerde yetiştirilen balıklar daha küçük yüzgeçler ile daha iri bir vücuda sahip olmakta ve daha saldırgan davranabilmektedirler. Tüm bu farklılıklar ortama uyum sağlamak için çiftlik balıklarının genetik özelliklerinin daha değişik olmasına neden olmaktadır.
Sadece ekolojik olarak değil ekonomik olarak da sürdürülebilir olmayan balık çiftlikleri özellikle de sığ, kıyıya çok yakın, kapalı ve yarı kapalı koylarda yapılan yoğun üretimin olumsuz çevresel etkileri konusunda daha önce uyarılan İzmir ve Muğla çevresinde bulunan çiftliklerin kapatılmasının, bazılarının da taşınması gündeme gelmiş olup ; Şimdi bu çiftlikler Mersin’e taşınmaya çalışılıyor.
Çiftlik tesislerin işgal ettikleri koylar yatçılığa uygun oldukları halde yatların demirleyebileceği alan kalmayacak. Balık çiftliklerinden gelen yağ ve köpüklerden oluşan kirlilik çiftliklerden uzak noktalara dahi ulaşabilecek.  Bölgemizde temiz deniz bulamayacağız.
Balık çiftlikleri çevreye zarar vermese, çevreyi kirletmese İzmir ve Muğla’dan taşınmaları istenmezdi.
Bu şehri, bu kadar mı, sahipsiz bırakacağız?
Sevgi ve saygılarımla…