Her şey 04. Mayıs. 2018 günü başladı. Kemal Bey’in;

“Sayın Muharrem İnce gel bakalım!” takdiminden önce konuşmasına, 25. Haziran sabahı “Sadece İzmir’in dağlarında değil, Türkiye’nin bütün dağlarında çiçekler açacak” dedi.
Her partinin Genel Başkanı aday olurken, Kemal Bey lütfederek, “Gel Bakalım Muharrem!” diyerek Cumhurbaşkanı Adayını şevkle açıkladı.
Muharrem Bey kendisinden beklenmeyen, umulmayan bir enerjiyle 50 günde 100’den fazla miting yaptı. Mitinglerinde sadece CHP’lileri değil, hemen herkesi adeta coşturdu.
16 yıllık Ak Parti iktidarı ve liderine meydan okudu. 
Tarihe geçen Taksim, Yenikapı mitinglerinin rekorlarını misli misli geçti. 
Sadece İstanbul- Ankara ve İzmir’de 10 milyondan fazla insan mitinglerine coşkuyla katıldı.
Televizyonlarda izlenme birincisi oldu.
Tarladaki çiftçinin, mutfaktaki kadının, fabrikadaki işçinin, üniversitedeki öğrencinin, memurun, öğretmenin, sağlık ordusunun, her kesimin umudu oldu.
“Damardan” girdiği konular oldu. Bazen de, ‘apolet ve saray’ gibi konuların etrafında boş yere dolaştı. 
Sayılı gün çabuk geldi, geçti... Seçimler oldu, kaybetti… 
Ağbisi ve partisinin lideri Kemal Bey, seçimleri kazanan Tayyip Bey için, “Saraya da gitmem, tebrik de etmem!” derken, 
Muharrem Bey önce medyanın güçlü bir ismine “Adam kazandı” mesajını yazdı, ardından da (davet gelse saraya da giderdi belki ama) o telefonla Tayyip Beyi kutlamayı ihmal etmedi.
Kampanyası kapsamında katıldığı bir Tv programında aynen, “Kurultaylarda KARŞISINDA iki defa aday olmama karşın, beni aday gösteren birinin karşısına koşullar ne olursa olsun Genel Başkan Adayı olmam! Bu bana yakışmaz” sözlerine rağmen,
Seçimlerden sonra,
Yanlarına eşlerini de alarak, lüks bir otelin arka kapısından giriş- çıkış yaparak gittikleri yemekte , “Kemal Ağbi sen onursal Başkan ol. Ben Genel Başkan olayım” önerisi havada kaldı ama Anadolu’da, “Muhacir İnadı” derler. O vazgeçmedi. 
Yine de bu arada, “Benim ağzımdan kurultay lafı duymayacaksınız ama delege düş önümüze derse” diye başlayan açıklamalar…
Ve daha neler, neler???
“Partiden % 8 fazla oy aldım.” Dedi ama Tayyip Bey’in kendisinden %20 fazla oy almasına aldırış etmedi. 
Kemal Bey mi, o pek rahattı… 10 yılda 10 seçim kaybetti ama KOLTUĞU KAYBETMEMENİN İNCELİKLERİNİ bilmede ustaydı zaten…  
(“Sadece İzmir’in değil, Türkiye’nin dağlarında çiçekler açacak” demişti… )
Öyle ya, bu geçen 10 yılda kimler, kimler geldi geçti… 
Susarak koltuğu koruma hedefli çalışmalarını derinden derine yürüttü… 
Biri yerinde duramayan deli fişek gibiyken, diğeri ağır- olgun ağbi havalarına girdi.
Ve seçimlerden bu yana 45 gün geçti… 
Türkiye’nin içte dışta bu kadar sorunu ve sıkıntısı arasında,
80 milyon insan ‘İmzacılar ve imzacılara karşı olanların’ parti içi çekişmelerini İBRETLE izledi…
İki tarafta İKTİDAR deyince “PARTİ İÇİ İKTİDARI” anladığı için mücadelelerine aralıksız devam ettiler...
Ne demeli, nasıl demeli bunlara?
İmzacılar olsun, imzacıların karşısındakiler olsun, gün gelecek evdeki;
Çocuklarınıza… Eşlerinize… Torunlarınıza… Anne- Babalarınıza…
Gün gelecek, Komşularınıza… Mahalle Esnafına… Bakkalınıza… Kasabınıza… Manavınıza…
Gün gelecek, arabanıza yakıt alırken size hizmet veren işçiye… Gittiğiniz bankanın, banko memuresine…
Hesap veremeyeceksiniz!   
Utanacaksınız… Mahçup olacaksınız… Yerin dibine batacaksınız… Yüzünüz kızaracak belki de…
Neyse, kapatalım… 
Bu arada dolar 5.-TL.yi geçti… İç politika- dış politika kaynıyor… 
Üniversite sınav sonuçları açıklandı…
Liselere giriş sınavları açıklandı, 300.000 öğrenci AÇIKTA KALDI… YERLEŞTİRME DIŞI KALDI…
Bunlar sizlerin ilgi alanlarına girmez elbette ama ben de öylesine yazdım işte…
İmza toplayanlar… Ve imza sayıcılar…
Kiminiz vekil, kiminiz değil… Öyle de olsa, böyle de olsa 3 yıl- 5 yıl çabuk geçer…
Milyonlarca insanın yüreğini yaktınız… Ne demeli, nasıl demeli?