MHP’de ipler gerildi. 

Ve bu tahmin edilebilir bir durumdu. 

Devlet Bahçeli’nin Adana Belediye Başkanı Hüseyin Sözlü’nün elini kaldırmasının ardından soluğu Ankara’da alan Kocamaz’ın umduğunu bulamadığını herkes meclis konuşmasında öğrendi. Kimine göre sitem bize göre ise veda konuşması olan repliklerin ardından Kocamaz, istemeye istemeye bayrağı parti içerisindeki ezeli rakibine teslim etmek zorunda kaldı. Geçtiğimiz seçimde Büyükşehir adaylığını bekleyen Toroslar Belediye Başkanı Hamit Tuna, Bahçeli’nin “bir dönem daha bekle” sözünü yerine getirmesini sabırla bekledi ve bu seçimlere MHP’nin Büyükşehir adayı olarak girmeye hak kazandı. 

Kocamaz’ın Büyükşehir adayı olamayışının elbette gerekçeleri vardı. 15 Temmuz darbe girişiminden sonra en yakınındaki isimlerin gözaltına alınmasıyla ciddi yara alan Kocamaz’ın, uzun yıllardır Bahçeli ile ilişkisinin de “sevgide serbestlik saygıda mecburiyet” üzerine kurulması, Büyükşehir macerasının kısa sürmesine neden oldu. 

Kararın gayri resmi açıklanmasının ardından yayınladığı mesajla Hamit Tuna’ya başarılar dileyen Kocamaz’ın, aslında bu mesajın içeriğinde kullandığı bir kelime çok ilginçti. Kocamaz, Tuna’nın 2014’teki hayalinin gerçekleşmek üzere olduğunu söylüyordu. Yani kendisinin bulunduğu noktanın Hamit Tuna’nın hayali olduğunu söylemenin bir diğer yöntemiydi bu. Ertesi günkü ağır mesajı olmasaydı, “hayal “ kelimesini küçümser bir tavır olarak yorumlamayacaktım. 

Ama öyle olmadı... 

Bir sonraki mesajda Kocamaz’ın tutumunu sertleştirdiğini ve Hamit Tuna’nın Toroslar Belediye Başkanlığı’nın yolunun bile kendileri tarafından açıldığını söyledi. Hatta herkesin haddini bilmesini ve çizmeyi aşmaması gerektiğini, Tuna’nın da taraftarlarının kulağını çekmesini önerdi. Hem de Kuala Lumpur’dan... 

Yani Kocamaz yayınladığı iki mesajla Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nın dayanılmaz ağırlığını hissettirdi Hamit Tuna’nın üzerinde… Çünkü 4 yıldır gölgesinde bir belediye başkanlığı yaptı, ensesinde nefesini hissetti ve bir gün geleceğini biliyordu Tuna’nın. 

Sosyal medyadaki birkaç vukuatlı tipi, birkaç klavye kahramanını ciddiye alıp, yol ve dava arkadaşına aynı platformdan ayar vermeye çalışmak bence hatalı ve duygusal bir reaksiyondu Kocamaz için. Ona daha itidalli ve yapıcı bir tutum yakışırdı.

Bu süreci birlikte yürüteceğin birisiyle daha yolun başında çatışmanın, partiye dönüşümünü hesaplamak benim işim olmasa gerek. 

Hani “Taş binaya dikilen Bayrak” meselesini de hatırlatmak bana düşmez sanırım bu şartlarda. 

Ve hele hele, CHP’de Macit Özcan’a seçim kaybettiren olgunun MHP’ye seçim kazandırdığı gerçeğini ben dün gibi hatırlıyorum. 

Eğer unuttuysanız, aynı silahla vurulmayı hak edersiniz. 

Ve kaybeden sadece partiniz olmaz.