Türk Ulusunun verdiği Milli Mücadele, Batının demokratik ve devrimci değerlerinden esinlendi. Batı denilen emperyalist sistem XX. yüzyılda iki kez dünya paylaşım savaşı çıkararak yüz milyona yakın insan öldürdü. En son Afganistan’ı, Irak’ı işgal etti.

İBRAHİM KASAPOĞLU

Cumhurbaşkanlığı Sözcüsü İbrahim Kalın, “Bize yüz elli yıldır modernleşme adı altında başkalarının hikâyeleri anlatıldı” sözleri üzerine bazıları önyargılı bir şekilde, açıklamadan neyi kastettiğini anlamadan “İbrahim Kalın bizi Ortaçağ'a davet ediyor” gibi değerlendirmeler yaptılar.

Kalın bir TV kanalında sözlerine açıklık getirdi. “150 yıllık tecrübemiz içinde bize dayatılan modernleşme hikâyesinin iki ana ayağı var. Birisi Avrupa merkezcilik, diğeri oryantalizmdir. Milli Mücadele, bu bahsettiğim Avrupa merkezciliğe ve oryantalizme karşı itirazın en somutlaşmış mücadelelerinden birisidir. Modern dönemin en büyük, en güçlü antiemperyalist hareketidir. Türk milleti burada bir büyük destan, bir büyük hikâye yazdı” dedi.

Avrupa merkezcilik, bilinçli ya da bilinçsiz bir şekilde, Avrupakültür ve değerlerine, diğer kültürlerden daha çok önem veren anlayıştır. Avrupa merkezcilik ırkçılığın felsefi temelidir.

Oryantalizm veya Şarkiyatçılık, Doğu toplumlarını, kültürlerini, dillerini ve halklarının incelendiği Batı kökenli araştırma alanlarının tümüne verilen isimdir. Batı, bu toplumları statik ve gelişmemiş olarak özümsemekte, böylece emperyalist gücün hizmetinde incelenebilecek, tasvir edilebilecek ve çoğaltılabilecek bir Doğu kültürü görüşü üretmektedir. Bu görüş, Batı toplumunun gelişmiş, rasyonel, esnek ve üstün olduğu fikrini ifade etmektedir.

İki Batı vardır. Birisi burjuva demokratik devrimleriyle feodalizmi tasfiye eden, insanlığı özgürleştiren devrimci Batı. Diğeri de kapitalizmin tekelleşerek gericileştiği emperyalist Batı.

Türk Ulusunun verdiği Milli Mücadele, Batının demokratik ve devrimci değerlerinden esinlendi. Atatürk ve arkadaşlarının örnek aldığı Fransız Devriminin cumhuriyetçiliği, milliyetçiliği, laikliği ve devrimciliğidir. Milli Mücadele önderliği Batı emperyalizminin sömürgeciliğini, hegemonyacılığını, ırkçılığını ve faşistliğini örnek almadılar.

BATILILAŞMAK MI? ÇAĞDAŞLAŞMAK MI?
1945’lerden sonra Türkiye’de bir Batılılaşmak furyası başladı. Avrupalılaşmak, Batılılaşmak topluma modernlik olarak sunuldu. Hâlbuki Atatürk Türk milletine Batıyı değil ‘Çağdaş uygarlık düzeyini’ hedef olarak göstermişti. Batı denilen emperyalist sistem XX. yüzyılda iki kez dünya paylaşım savaşı çıkararak yüz milyona yakın insan öldürdü. Asya, Afrika ve Latin Amerika halklarını sömürgeleştirdi. Bütün mazlum milletlerin yer altı ve yerüstü zenginliklerine el koydu. Irkçılığı ve faşizmi doğurdu. En son Afganistan’ı, Irak’ı işgal etti. Bir buçuk milyon Müslüman Arap’ı çöllere gömdü. Irak’ta üç yüz bin Müslüman kadının ırzına geçti. PKK’yı ve FETÖ’ yü üzerimize saldı. Biz bu Batının hangi değerlerine sahip çıkarak uygarlaşacağız, çağdaşlaşacağız? Hâlbuki çağdaşlık milli bağımsızlıktır, milli egemenliktir. Milletin ve vatanın birliği, bütünlüğüdür. Milli ve yerli üretimdir, adil gelir dağılımıdır. Bilimdir, sanattır.

Kurtuluş savaşımızın tek bir hedefi vardı. Milli bağımsızlığımızı kazanmak. Atatürk onun için çok doğru bir strateji belirledi. ‘Ya İstiklal Ya Ölüm.’ Ölümü tercih etmedik ama ölümü göze alarak, şehitler vererek hedefimize ulaştık. Milli mücadelenin bütün eylem ve etkinlikleri bu stratejiye göre planlandı ve

GÜNÜMÜZÜN STRATEJİSİ: YA AVRASYA YA ATLANTİK
1945’lerden sonra girdiğimiz Küçük Amerika sürecinin sonunda bölünmeyle yüz yüze geldik. 1980’lerden sonra girdiğimiz Borçlanma Ekonomisi sürecinin sonunda milletçe borca battık. Eğer bir süre daha Atlantik Cephesinde kalsaydık bölünmemiz ve aç kalmamız kaçınılmazdı. Bu zorunluluk bizi Atlantik’ten Avrasya’ya yöneltiyor. Biz hem vatanın güvenliğini hem de ekonomik güvenliğimizi Avrasya’da sağlayabiliriz. Vatan Savaşının zaferi de Üretim Devrimi de Avrasya ikliminde gerçekleşir.

Ak Parti bir proje partisiydi. ABD için Refah Partisi'ndeki Erbakan’ın milli çizgisinin tasfiye edilmesi gerekliydi. Başarılamayınca partinin bölünmesiyle Tayyip Erdoğanlara ve Abdullah Güllere kurdurulmuştu. Gül Dışişleri Bakanlığı döneminde ABD Dışişleri Bakanı Colin Powell ile 2 sayfa 9 maddelik gizli bir anlaşma yapmıştı. Ak Parti hükümetleri ABD’nin piyonları olan PKK ile açılım masaları kurmuş, FETÖ ile kumpaslarda işbirliği yapmıştı. Ama Türk milletinin kutsalları, mecburiyetleri vardır. Atatürk’ün emaneti olan cumhuriyetimizin tunç yasası vardır. Atom parçalanır ama Türkiye parçalanamaz. Kaleler yıkılır ama cumhuriyet yıkılamaz. İşte bu gerçekle yüz yüze gelen Ak Parti 2012’lerden sonra çizgisini adım adım değiştirmiş ABD ve piyonlarına karşı tavır almaya başlamıştır.

Sayın Cumhurbaşkanı tehdidin ABD’den geldiğini görmüş, 2012’lerden sonra yüzünü oraya dönmüş, sırtını milli kuvvetlere dayamıştır. Türk devletini, orduyu, polisi harekete geçirerek ABD’nin ve piyonlarının bütün projelerini bozmuştur. ABD buna 15 Temmuz 2016 darbesiyle karşılık vermiş ama yenilmiştir.

Ak Partideki değişim tarihi bir derstir. Bu değişimi anlayamayanlar ’15 Temmuz tiyatro’, ‘Kontrollü darbe’ gibi teoriler üretmektedir. Sayın Kalın’ın Avrupa merkezcilik ve oryantalizm eleştirisi, Türk milletinin özgüvenini aşağılayan, mandacı ve teslimiyetçi Batılılaşma, Avrupalılaşma özentilerine verilmiş bir yanıttı.

Cumhuriyet tarihimiz birçok muhafazakâr kahramanlarımızla doludur. Feyzi Çakmak, padişahın Erkan-ı Harbiye Reisliğinden TBMM Ordusu'nun 23 yıllık Genelkurmay Başkanlığını yaptı. Celal Bayar, Kazım Karabekir, Mehmet Akif bunların hepsi sağ eğilimli ve muhafazakâr kahramanlardı. Rauf Denktaş, o da muhafazakârdı ama milli kahramanımızdı. Tarihe sağcılık, solculuk, muhafazakârlık açısından değil Türk ulusunun çıkarları ve antiemperyalizm açısından bakılır. Yıl 1920’ler, Türk ulusu düşmanla boğuşuyor. Adı İştirakçi Hilmi, Sosyalist Parti Genel Başkanı. İstanbul’da İngilizlerden aldığı altınlarla sosyalistlik yapıyor. İsmet İnönü milli kahramanımız ama Köy Enstitülerini o kapatıyor. Bülent Ecevit Kıbrıs fatihimiz ama Fetullah’tan ödül alıyor. Tarihte kişileri değerlendirirken etiketlerine değil yaptıkları işe, yani pratiklerine bakmalıyız. Günümüzde doğru eksendeki ayrışma milli ve gayrı milli ayrışmasıdır. Bugün ilericiliğin kıstası sağcılık, solculuk, muhafazakârlık değil antiemperyalist olmaktır. Etnik, sınıfsal ve dinsel kimliği ne olursa olsun yapılan iş nesnel olarak emperyalizme darbe vuruyorsa o hareket ilericidir. Çünkü çağımız emperyalizm çağıdır. 1919 yılında Afganistan’ın İngiltere’ye karşı bağımsızlık mücadelesine önderlik eden Emanullah Han bir kraldı ama ilericiydi.

BAĞIMSIZLIKTA ISRAR MİLLİLEŞTİRİR
Kurtuluşu gerçekleştiren ve devrimi yapan, Atatürk’ün kurduğu CHP, umudunu Amerika’ya, Avrupa’ya bağlamış. Öte yandan ABD projesiyle kurulan Ak Parti, işbirlikçilikten, eş başkanlıktan Amerikan emperyalizmiyle dişe diş savaşan bir konuma gelmiş. Bu cumhuriyet tarihimizin en büyük derslerinden birisidir. Demek ki bağımsızlıkta, antiemperyalizmde ısrar etmek insanları ve örgütleri kirden, pastan arındırıyor. Onları Atatürk ile buluşturuyor. Çünkü: Atatürk milli bağımsızlıktır. Atatürk milli egemenliktir. Atatürk antiemperyalizmdir. Atatürk’e sarılanlar millileşir, ilericileşir. Bu süreci anlamayanlar yolunu şaşırır.