Koronavirüs tüm dünyanın başına bela olmaya devam ediyor. Dibimize kadar geldi ve neredeyse herkese bulaşmaya başladı. Nice hayatları kaybediyoruz bu virüs yüzünden. Üzülmemek, endişelenmemek mümkün değil. Bilmeden alınan bir virüs ve risklerle dolu bir sürecin başlangıcı. Şu aşı olayı biraz daha hızlandırılsa çok iyi olacak.

Geçen hafta sonu üşüme, sırt ağrısı ve halsizlik şikâyetiyle gittiğim hastanede ufak bir muayeneden sonra göğüs filmim çekildi ve kan tahlilinin ardından sürüntü testi yapıldı. Ertesi gün e-devlet üzerinden test sonucumu takip etmeye çalışırken öğleye doğru gelen telefonla test sonucumun pozitif olduğunu öğrenmiş oldum. Ailece on gün karantinada olduğumuz söylendi ve kısa bir süre içinde de bir ekip tarafından ilaçlar getirildi. Telaş etmemek, heyecanlanmamak elde değil.

Hemen ilacın ilk günkü ilk dozunu yutmakla başladım ve sekiz tane hapı hemen yuttum. Tabi bu arada eşimle internetten araştırmaya, bu konuda deneyim yaşamış dostlarımızı arayarak bilgi almaya çalıştık. Bol miktarda sıvı almak gerekiyordu ayrıca takviye c ve d vitaminleri almanın iyi olacağını öğrendik kan sulandırıcı ve mide koruyucu bir ilacın da iyi olacağı söylendi.

Tabi en önemlisi beslenme, doğal ne varsa yapmak ve yemek olarak da her öğünde farklı olarak kelle paça gibi, köy tavuğu gibi, et gibi, balık gibi güçlü besinler ve ayrıca bol salata ve yeşilliği de ihmal etmemek gerekiyordu. Tabi hepsinden önemlisi moral ve bu cendereden zıpkın gibi çıkman gerektiğine olan inanç. Böyle diyorum ama insan tedirgin olmadan da yapamıyor. Bazı sorulara cevap arıyorum ama soracak kimse yok. Akrabamız Dr. Suzan ablayı aramam iyi fikir oldu. Suzan ablanın söyledikleri beni o kadar rahatlattı ki anlatamam.

İlk iki günüm sıkıntısız geçti üçüncü gün biraz ateşlendim ama moralimi bozmadım ilaçlarımı almaya, beslenmeye ve dinlenmeye odaklandım dördüncü gün daha iyi hissetmeye başlamıştım ve beşinci gün ilaçlarım bitmiş oldu. Bu arada mesleğim gereği müşterilerime uzaktan yardımlara da başlamış oldum.

Bu süreçte dostlarımdan gelen telefonlar özellikle İtalya’dan Kemal abimin ve çok eski dostum İzzet abinin telefonları büyük moral oldu. Dr. Suzan ablanın beni bilgilendirmesi, tereddütlerimi gidermesi her şeye değerdi. Hele eşimin yaptığı fedakarlık unutulacak gibi değil kendini parçaladı ve benim en iyi, en doğru besinler sıvılar, vitaminler almamı sağladı. Bu arada kızıma da kendisine de çok iyi baktı.

On günlük karantina sürecimiz bitti çok şükür ben iyiyim onlar da iyi. Normal hayata başlayacağız. Tabi eskisinden daha dikkatli olarak. Üstüne üstlük mutasyonlu virüsün ülkemize geldiğini de bilerek. Kısa zamanda kurtuluruz inşallah bu beladan.

Bu konuda deneyim yaşamış birisi olarak dostlarımıza şunları söyleyebilirim. Maske mesafe hijyeni öncelikle söylemiş olayım. Ayrıca bağışıklığımızı güçlü tutmaya çalışmanın ve iyi beslenmenin hastalıktan korunmamızda faydalı olacağını düşünüyorum. Şayet hastalık belirtileri varsa kendilerine konduramamazlık yapmasınlar hemen bir sağlık kuruluşuna başvursunlar ve geç kalmamaya çalışsınlar. Erken tedbir almak en iyisi olacaktır mutlaka.

Ne yalan söyleyeyim insan hastalanınca başka hiçbir şeyin anlamı kalmıyor. Bu salgın hastalık dönemi de hepimizin sağlığını bir anlamda pamuk ipliğine bağlı hale getirdi. Çok hayatlar kaybettik. On günlük karantina ve tedavi süreci de insana neler düşündürüyor neler. Hayat filim şeridi gibi. Görünmeyen bir virüs bizi ne hale getirdi. Hem geçimimizi temin etmek hem de hastalanmamak çelişkisi içinde kaldık. Olumsuzluklar saymakla bitmez. Tabi hayat da her şeye rağmen devam ediyor.

Son bir yıldır yaşadıklarımız hepimizin, insanlığın bazı şeyleri tekrar gözden geçirmesini düşünmesini gerektiriyor. İnsanın hırsı bencilliği, çıkarcılığı, unutkanlığı buna müsaade eder mi bilmiyorum. Dünyanın bazı ülkelerinde aşıdan bir haber bile yok. Daha temin bile edememişler. DSÖ verilerine göre 2.4 milyar insanın yaşadığı 130 ülkede hala aşı yapımına başlanmamıştır. Şurası da bir gerçek ki bu küresel salgını engellemenin yolu tüm dünyanın bağışıklığının sağlanmasıdır.

Dileğim bu virüsün alınan tedbirlerle biran önce yok edilmesidir, kimsenin hastalanmaması ve can kayıplarımızın son bulmasıdır. Hızır yardımcımız olsun. İnşallah bütün insanlık önemli dersler alarak çıkar bu süreçten ve daha insancıl, daha paylaşımcı bir dünyaya kavuşuruz. Bu kadar kayıplarımızdan sonra en azından tesellimiz bu olacaktır.