Yaşar Abi,
“Pesenleeerr” dediğini asla unutmayacağız
“Ben Atatürkçüyüm” dediğini de
Her zamanda ve her durumda enerji verdin çevrene
Paylaştın yaşadıklarını
Ben henüz dünyaya geldiğimde sen devrimci mücadeleye atılmışsın
Yaşamının altmış beş yılı fiilen devrimci mücadele içinde geçti ve hep başı dik oldun Yaşar Abi
Hem yaşadın ve hem de gezdin
“Yaşayan mı bilir gezen mi?” derler ya sen her iki durumdan da görevler çıkardın
Gezdin, gördün, anlattın,
Yaşadın, anlamaya ve örnek olmaya çalıştın…
Paylaşmayı görev saydın Yaşar Abi
Partili olmanın gerekliliğini, vazgeçilmezliğini hep savundun
Yurt dışı seyahatlerinden dersler çıkardın, ülkene her döndüğündeki mutluluğunu yoldaşlarınla paylaştın
Fedakârlığın sınırının olmadığını biliyordun, görev almayı sorumluluk olarak kabul ediyor ve sorguluyordun
“Çınar” diyorduk sana, biliyordun değil mi?
Aile bütünlüğü senin için anlamlıydı ve önemli
Sımsıcak, yürekli ve içten aile birlikteliğin örnek oldu hep
Okuduklarını ya da dinlediklerini, kafana takılanları paylaştığında benimle, gururlanırdım biliyordun değil mi?
Hastaneye kaldırıldığını duyduğumda “Yaşar Abi, bunu da atlatacaktır,” dedim ama bu kez yanılttın beni
İşyerinde,
Parti binasında,
Evinin balkonunda,
Yolda yürürken elinde puronla
Dik duruşun hep gözümüzün önünde olacak biliyor musun?
Sen yaşayan koca bir tarihtin Yaşar abi
“Seni arayacağız,” demiyorum çünkü sen her zaman bizimle olacaksın…
Saygılarımla…
Işıkların gözlerimi kamaştırdı, bakamıyorum… Aydınlatmayı sürdürüyorsun hâlâ…
saadet05@yahoo.com