Yaşar Abi,

“Pesenleeerr” dediğini asla unutmayacağız

“Ben Atatürkçüyüm” dediğini de

Her zamanda ve her durumda enerji verdin çevrene

Paylaştın yaşadıklarını

Ben henüz dünyaya geldiğimde sen devrimci mücadeleye atılmışsın

Yaşamının altmış beş yılı fiilen devrimci mücadele içinde geçti ve hep başı dik oldun Yaşar Abi

Hem yaşadın ve hem de gezdin

“Yaşayan mı bilir gezen mi?” derler ya sen her iki durumdan da görevler çıkardın

Gezdin, gördün, anlattın,

Yaşadın, anlamaya ve örnek olmaya çalıştın…

Paylaşmayı görev saydın Yaşar Abi

Partili olmanın gerekliliğini, vazgeçilmezliğini hep savundun

Yurt dışı seyahatlerinden dersler çıkardın, ülkene her döndüğündeki mutluluğunu yoldaşlarınla paylaştın

Fedakârlığın sınırının olmadığını biliyordun, görev almayı sorumluluk olarak kabul ediyor ve sorguluyordun

 “Çınar” diyorduk sana, biliyordun değil mi?

Aile bütünlüğü senin için anlamlıydı ve önemli

Sımsıcak, yürekli ve içten aile birlikteliğin örnek oldu hep

Okuduklarını ya da dinlediklerini, kafana takılanları paylaştığında benimle, gururlanırdım biliyordun değil mi?

Hastaneye kaldırıldığını duyduğumda “Yaşar Abi, bunu da atlatacaktır,” dedim ama bu kez yanılttın beni

İşyerinde,

Parti binasında,

Evinin balkonunda,

Yolda yürürken elinde puronla

Dik duruşun hep gözümüzün önünde olacak biliyor musun?

Sen yaşayan koca bir tarihtin Yaşar abi

“Seni arayacağız,” demiyorum çünkü sen her zaman bizimle olacaksın…

Saygılarımla…

Işıkların gözlerimi kamaştırdı, bakamıyorum… Aydınlatmayı sürdürüyorsun hâlâ…

saadet05@yahoo.com