Dün akşam, CNN Türk kanalında ‘Ne Oluyor’ adı ile tanınan bir programı izlemek şansını buldum.  Programı yöneten Şirin Payzın, CHP Genel Başkan adayı olarak kurultaya girmek üzere hazırlık yapan Sayın Muharrem İnce’yi konuk etmekte idi. 

Bir CHP sempatizanı olarak izlemek gereksinimi duydum.  Ancak beni şaşırtan akış, Sayın Payzın’ın adayı tanıtmak amacını aşarak nerede ise sorgulayıcı nitelikte programı yürütmesi olmuştur.  İzleyicilerden gelen sorular adı altında Muharrem İnce’ye yönelttiği sorular, kanımca objektiflikten uzaktı.  Hatta alışılmadık şekilde zaman zaman İnce’yi zor durumda bırakabilecek kişisel yorumlarda dahi bulunmakta oluşu, deneyimli bir medya mensubuna bence pek uygun düşmedi.
Kurultay ne getirir veya ne götürür henüz bilemiyoruz.  Ancak program sırasında Sayın İnce’nin ağzından duyduğum bir kurultay maddesinin eleştirel yorumu, genel merkeze ve özellikle genel başkanlığa ilişkin bazı kolaylıkların arttırılacağını hissettirdi.  Genel Başkan’ın tercihleri ve tek seçiciliğini kolaylaştıracak yeni yaklaşım, CHP içerisinde yoğun biçimde oluşmasını beklediğimiz demokratik teamülleri zora sokabilir endişesine kapıldım.
Yazı başlığımda belirttiğim gibi; “Demokratik teamüller parti içinde başlar!”.  Bu sadece sosyal demokrat kimliği benimsemiş olan partiler için değil, aslında tüm partiler adına geçerli bir kıstas olmak zorundadır.  Sosyal demokrat partinin ise olmazsa olmazıdır!
CHP, tabandan başlayarak, ilçe ve il bazında üyelere ve delegelere danışılarak karar almak sürecini partinin değişmez teamülü haline getirmelidir.  Böylece oy çokluğu ile oluşacak kararları partinin her mensubu sahiplenir ve uğrunda çaba gösterir.
Evet, bu süreç biraz zaman alıcıdır ve sıkıntılı bürokratik işlemlere gereksinim duyabilir.  Ancak eğer CHP halka inecekse, tek şansı kararlarına taban kitlesini ortak etmekten geçer.  Aksi halde demokratik inanışlar kurultay maddelerine yazılmış metinler olarak kalır.
Bir dönem, Mersin de bir ilçenin CHP delegesi olarak seçilmiştim.  Listeye adım yazılırken kimse bana fikrimi sormamıştı, belli ki ilçe başkanının sempatisi ve takdiri sonucu adım yazılmıştı.  İlçe delegesi olduğum dönem boyunca, en azından ayda bir kez yapılmasını umduğum ilçe toplantılarına davet edilmeyi ve fikrimin alınabileceği konularda katkı sunabilmeyi beklemiştim.  Bu toplantılar ya yapılmadı, ya da benim katkı sunabileceğim imajı ilçe başkanı ve yönetim nezdinde itibar görmedi (Belki de bunun aklı ermez, diye düşünmüş olabilirler!).  Ertesi dönem gene adım geçince, kayıt üzerinde bir delegeliği içime sindiremeyeceğim için benden paso demeyi tercih ettim.
Anlaşılmıştır ki, parti içi delegeleri sadece ilçe ve il başkanlığı seçimi sırasında el kaldıran kişiler olarak düşünülmüştür.  Bu düşünceyi uygulayan partilerimiz vardır.  Ancak gönlüm CHP’yi bunların dışında ve gerçekten demokrasiye inanmış ve uygulamaya öncelik vermiş olarak görmek istiyor.
Genel başkanlığa ve genel merkeze bir seçim kontenjanı verilmesine asla karşı değilim.  Ama bunun insafı zorlamayacak ve tek adamlık zihniyetini hortlatmayacak makul bir oranda olmasını bekliyorum.  Genel merkez, parti içi gerekli uzman kadroları oluşturabilmek için bu kontenjanı tabii ki kullanmalı ve işleyişi dengelemelidir.  Ötesi bana ters geliyor!
Cumhurbaşkanlığı adayı seçiminde, anlaşıldığı kadarı ile Genel Başkan kişisel takdirini ve karar vermek yetkisini tek başına kullanmıştır.  Burada Sayın İhsanoğlu’nun kişisel saygınlığını bir kenara not ederek, bu adayın CHP kimyası ile uyuşmadığı hepimizin ortak düşüncesi olmuştur.  Adları şezlong seçmenlerine çıkan boykotçular da, sanırım bu kararı içlerine ve partinin kendi jargonuna uygun görmedikleri için oy kullanmaktan kaçınmışlardır.  Ben, en azından böyle düşünen birkaç arkadaşımı biliyorum.  Hâlbuki doğru bir yöntemle bu kırgınlar oy hanesine kaydırılabilirdi.
18. Olağanüstü Kurultay, umarım ve dilerim yeni genel başkan kadar, CHP’nin parti içi demokratik ve katılımcı üslubuna katkı sağlar!
Kurultay için başarı dileklerimi, Adnan Yücel’in bir kısa şiiri ile taçlandırmak istiyorum;
“Saraylar saltanatlar çöker / Kan susar bir gün, zülüm biter / Menekşeler açar üstümüzde / Leylaklar da güler / Bugünlerden geriye / Bir yarına gidenler kalır / Bir de yarınlar için direnenler!”
                                                                                              
Erdal Akalın (20.08.2014)